ایرادهای اندازه‌گیری در دامن، شلوار و پیراهن
در موقع ساختن الگو برای اندام‌های ویژه، سایز کمر و باسن باید تصحیح شود، مگر در اندازه‌های استاندارد باسن و شکل دادن به کمر در الگوی اولیۀ لباس که برای پیراهن و کت استفاده می‌شود.
الگوی پیراهن: برای اینکه به کمر شکل صحیح بدهیم، ساسون‌های کمر را با اندازۀ دور کمر ویژه منطبق می‌کنیم (باسن کوچک‌تر یا بزرگ‌تر از اندازۀ استاندارد). درز پهلوها را در روی الگو قیچی کرده و تفاوت میان اندازۀ باسن موردنظر و الگوی استاندارد را به دست می‌آوریم. (یک چهارم) تفاوت را به نسبت الگوی اصلی باسن کم یا زیاد می‌کنیم و (یک چهارم) تفاوت را به جلو الگو در خط باسن اضافه و یا از آن کم می‌کنیم و آن را تا پایین دامن ادامه می‌دهیم تا خط کمر را از خط باسن به بالا قطع کند، مثل نمودار.
توجه: در طرح‌هایی که الگوها در پهلو درز ندارند، طرح را کامل کرده، سپس اندازه‌های اختلاف را به خطوط پنل‌ها تقسیم می‌کنیم.
شکم یا باسن بزرگ و برآمده: در این حالت لباس در قسمت‌های عرضی بدن روی باسن و ران کشیده می‌شود و شلوار در قسمت فاق، کش می‌آید. یا اینکه در پایین دامن روی خط مرکزی پشت یا جلوی دامن بالا می‌ایستد. گاهی اوقات با اینکه سایز لباس در باسن تصحیح شده، باز هم لباس نامیزان است. در اینجا ایراد از خود اندام است و به سبب میزان نبودن و نامتناسب بودن آن پدید می‌آید.
وقتی که الگوی کرباسی را اندازه می‌گیریم، قسمت‌هایی را که احتیاج به تصحیح دارد، سنجاق می‌کنیم. نقاطی را که احتیاج به توضیح و راهنمایی دارد با مداد مشخص می‌کنیم (یادداشت روی یک تکه کاغذ اغلب گم می‌شود).
بعد از پرو الگوی کرباسی، باید تمام اصلاحات روی الگوی اصلی پیاده شود. برای تطبیق و اصلاحات شکل بهتر است که دوباره الگوی کرباسی پرو شود تا نسبت به کامل بودن آن مطمئن شویم. الگوی تصحیح شده را باید روی مقوا یا گراف قهوه‌ای پیاده کنیم تا بتوانیم مدت‌ها از آن استفاده کنیم.
بعضی از هنرجویان ترجیح می‌دهند که الگوی اصلی را روی مقوا پیاده کنند. پس به راحتی می‌توانند الگو را روی مقوا رولت کنند. ولی بعضی‌ها ترجیح می‌دهند که الگوی اصلی را روی کاغذ پیاده کنند تا به آسانی بتوانند آن را روی کاغذهای دیگر رولت کنند.